Ва ўстановах адукацыі завяршыўся пераход да ўвядзення ў расклад трэцяга ўрока фізічнай культуры. Змяненні па прадмеце ўжо ўнесены ў вучэбную праграму: у ёй адлюстраваны элементы гімнастыкі, лёгкай атлетыкі, гульнявых відаў спорту. Сваім меркаваннем наконт гэтага з карэспандэнтам “Настаўніцкай газеты” падзялілася настаўніца фізічнай культуры і здароўя сярэдняй школы № 36 Гродна Юлія Сіняк.

– У гэтым годзе ад нашай вобласці я ўвайшла ў экспертную групу па вычытцы і азнаям­ленні з праектам абноўленай праграмы. Праект адпавядае сённяшняму часу. Перад настаўнікам не стаіць мэта выхаваць чэмпіёна з кожнага дзіцяці. Педагогу па-ранейшаму важна даць навучэнцам той набор навыкаў па фізкультуры, якія ў далейшым стануць залогам здаровага ладу жыцця і самаразвіцця.

Вялікая ўвага ўдзяляецца такім момантам, як павелічэнне рухальнай актыўнасці вучняў і фарміраванне ў іх функцыянальнай дасведчанасці ў галіне здароўезберажэння. На ўроках будуць гучаць тлумачэнні педагога, чаму і для чаго мы выконваем тое ці іншае рухальнае практыкаванне. А пры вывучэнні тэхнікі гульні ў валейбол своечасовымі будуць адступленні настаўніка, напрыклад, аб тым, як паспяхова ў гэтым гульнявым відзе спорту выступае наша зборная і ці ёсць у яе складзе выхадцы з Гродзенскай вобласці.

Гэта ўсё важна, бо ад школьнікаў старэйшага, а часам і сярэдняга звяна нярэдка чуеш рэмаркі накшталт таго, што бег па перасечанай мясцовасці і кросавая падрыхтоўка, якім у чацвёртай чвэрці адведзены значны час, ім не спатрэбяцца. У такіх выпадках заўсёды прыводжу прыклад з жыцця: вы з бацькамі пайшлі ў паход і вырашылі прабегчыся па лесе. Гэта і ёсць магчымасць прымянення атрыманых у школе ведаў і навыкаў.

Фізічная культура — вельмі важны ўрок у раскладзе школьнікаў. 45 мінут — гэта магчымасць удасканалення рухальных навыкаў і, як вынік, фарміравання моцнага мышачнага гарсэта. Трох разоў цалкам дастаткова, каб закрыць тыднё­вую норму рухальнай актыўнасці школьніка.

Імкнуся, каб мае вучні ставіліся да ўрока галоўным чынам як да магчымасці развіцця сябе. Абноўленая вучэбная праграма да таго ж накіравана на развіццё такіх універсальных кампетэнтнасцей навучэнцаў, як грамадзянскасць, кааперацыя, устойлівае асобаснае развіццё… Усё гэта і раней было неад’емнымі момантамі пабудовы ўрока, але цяпер дэталёва прагаворваецца і тлумачыцца.

Заняткі фізічнай культурай — гэта не толькі паслядоўнасць крокаў “навучылі — замацавалі — удасканалілі — правялі кантроль”. Гэта заняткі, на якіх можа і павінен быць рэалізаваны ў тым ліку выхаваўчы патэнцыял. Як развіваць на ўроку, напрыклад, кампетэнтнасць грама­дзянскасці і патрыятызму, можа ілюстра­ваць прыведзены вышэй прыклад з вывучэннем тэхнікі гульні ў валейбол.

Дыялог настаўніка з вучнямі падчас урока аб поспехах беларускіх спартсменаў, рэгіянальных каманд — гэта не проста інфармацыя. Такія даныя дапамагаюць у справе фарміравання пачуцця гордасці за айчынны спорт.

Упэўнена, што ўдасканаленне вучэбнай праграмы — заканамерны працэс. Тое, як вучылі нас у свой час, ужо не можа мець тую ж ступень эфектыўнасці і выніковасці. Мяняюцца падыходы, і, адпаведна, мяняюцца праграмы, шліфуюцца з улікам сучасных умоў.

Источник: https://nastgaz.by